Thijs Bakker (1976)
Een reactie plaatsenTag: sustainability
Staatsbosbeheer (SBB) in Nederland gebruikt een deel van haar bossen als productiebos. Dat is gebaseerd op een verdien model wat naar mijn mening helemaal niet…
Een reactie plaatsenDr. Frits Ruyten maakt zich druk over de onnodige bomenkap… bij de kwekerijen. Is de boomkwekerij de nieuwe variant in de bioindustrie? Zoveel jaren heeft…
Een reactie plaatsenWeliswaar deed ik het twee weken geleden veel minder uitgebreid maar de gedachte komt in de buurt. Deze man heeft alleen een uitvoering met veel…
Een reactie plaatsenOntwerpstudio van der Swam kreeg de mogelijkheid om een serie sieraden te ontwikkelen van archeologisch hout. De sieraden moeten voor verhalen zorgen, en dat is nu…
Een reactie plaatsenFabrikoos exposeert op het designperron een collectie meubelen vervaardigd met computergestuurde machines zodat er geen lijm en andere bevestigingsmiddelen nodig zijn. Daardoor zijn de meubelen…
Een reactie plaatsen
Donderdag 27 oktober van 10:00 – 11:00 in het klokgebouw ABN AMRO entresol
Zoals in een eerdere post geschreven kom ik in deze post terug op de designroute die ik heb gedaan voor mijn onderzoek op de Dutch Design Week 2016
Ik begon de dag met de lezing van Dave Hakkens en Daniel de Bruin, een inspirerende lezing vooral om te zien hoe de beide heren hun praktijk uitvoeren.
Dave is bezig met het op een andere manier gebruik maken van de grondstoffen om zo een betere bijdrage aan de wereld te kunnen zijn. Hij verteld over zijn projecten als phonebloks, een telefoon waarvan je de specificaties steeds uit kunt breiden of vervangen zonder dat je de rest van de telefoon moet weg gooien. Dit heeft als voordeel dat je veel langer met je telefoon kunt doen en dat je kapotte of gedateerde onderdelen zelf kunt vervangen. Ook kun je de telefoon veel makkelijker personaliseren, wil je een hele goede camera, dan kun je die plaatsen, geef je daar niets om dan kun je die juist weglaten.
Een reactie plaatsenNaar aanleiding van de presentaties rondom de subjectieve atlas werd mij duidelijk dat ook ik op korte termijn met participanten om tafel moest. De verwachting was dat ik daardoor stappen zou kunnen gaan zetten in mijn onderzoek,
“kan het visualiseren van de ziel van de boom, bijdrage aan een duurzamere omgang van hout van diezelfde boom?”.
Op woensdag 
6 juli 2016 sprak ik met Isabelle Wisse van Nederlands Hout over het bedrijf, de visie en over de eventuele combinatie met mijn onderzoek. Nederlands Hout is gevestigd in Haarlem en is sinds 2012 bezig met het verwerken van inlands hout. Dat betekent dat ze werken met hout wat in Nederland gegroeid heeft, en ook in Nederland gedroogd en gezaagd wordt. In eerste instantie wilden ze zich richten op alleen hout uit Haarlem maar daarvoor is de aanwas te klein. Daarom werken ze tegenwoordig ook samen met de gemeente Rotterdam. Omdat ze hun bomen aangeleverd krijgen vanuit de rooilijst vanuit die gemeentes is er goed te achterhalen waar de gerooide boom vandaan komt, hoe oud deze was en wat de reden tot kap was. De historie van de gerooide boom is voor mijn onderzoek weer erg interessant, omdat je op die manier het echte gezicht van de boom kunt weergeven.
Vorige week, ik was het boek van Peter Wohlleben – het verborgen leven van Bomen aan het lezen, toen ik een idee kreeg. Wat als je…
Een reactie plaatsenZoals eerder al geschreven ben ik van mening dat je de identiteit van een grondstof moet kennen om er (nog meer) van te kunnen houden.
En dat is noodzakelijk om weer bewustwording te creëren. Die bewustwording is noodzakelijk om zo de hui
dige wegwerpmaatschappij te keren.
Al jaren verbaas ik me dat er steeds meer huizen die net na de oorlog gebouwd werden, nu heel makkelijk gesloopt worden. Ze zouden niet meer voldoen aan de huidige eisen van luxe en welvaart. Er komen dan ogenschijnlijk moderne en prachtige woningen voor terug, die allemaal veel milieuvriendelijker zouden zijn, maar waar blijft het afval? De sloopresten? En hoeveel is dat eigenlijk?
Lara Almarcegui, een Spaanse kunstenaar woonachtig in Rotterdam, liet me in 2011 in TENT, Rotterdam en twee jaar later in Venetië, tijdens de biennale (Spaans Paviljoen) al heel mooi zien hoeveel materiaal ereigenlijk in een ruimte zit.
Een reactie plaatsen
Als voeding voor het onderzoek ben ik op zoek naar
inspiratie met betrekking tot duurzaamheid. En da
n voornamelijk naar wat dat betekent voor de consument maar ook voor het product. Daarbij kwam ik een interessante website tegen waar producten en tips worden getoond die je maar een keer in je leven hoeft te kopen. Om als product op de website geplaatst te worden die je te voldoen aan een aantal voorwaarden, een daarvan is dat je een (levens)lange garantie kunt geven.