Ga naar de inhoud

eik ontmoet Mathijs van Gageldonk

Mathijs van Gageldonk (1991)

De eik voor Mathijs, een boom die graag zorgt voor zijn onderdanen. Die ze graag te vriend wil houden. Hij gedraagt zich als de koning. Mathijs heeft veel vergelijkingen met de eik, maar dan wel de eik in het bos, niet de solitaire eik, die voelt zich veel te alleen.

De eik in het bos werkt erg veel samen met andere eiken die steeds op de uiteindes van zijn wortelnetwerk opkomen. Dat zorgt voor een verbinding middels het wortelnetwerk en dat wordt daardoor steeds groter. De eik is erg sociaal en geeft graag aan de ander maar vergeet zichzelf wel eens. Dat kan problemen opleveren wanneer er bomen in de buurt staan die daar misbruik van maken, een beuk bijvoorbeeld staat graag bij de eik in de buurt om die reden.

Doordat de eik langzaam groeit is het hout wat eruit voortkomt sterk en flexibel. Bij Mathijs werkt dat ook zo, hij neemt de tijd voor dingen, dat zorgt ervoor dat dat wat hij maakt gefundeerd is en steeds beter wordt. Steeds krachtiger. Mathijs is een goede netwerker, hij stelt zich dienstbaar en bescheiden op en daardoor is hij een geliefde persoon in het netwerk van velen. Dat hij zelf daardoor een steeds centralere rol in neemt heeft hij schijnbaar niet door.

Hij staat klaar voor de ander, en daardoor de ander ook voor hem, en dat zorgt ervoor dat hij en de ander kan groeien.

Voor het meubel ging Mathijs aan de gang met de grillige vormen van de boom en het ondergrondse netwerk van de eik. De warrige vormen werden in eerste instantie heel letterlijk als poten gebruikt. De takken die als afvalhout benoemd waren kregen weer een functie in zijn eerste ontwerpen. Daardoor ontstaat er beweging in het meubel. Beweging die ook erg zichtbaar is bij de eik, het zwieren van de takken, de groei van de bast de eik beweegt.

Totdat er opeens een gestileerde versie stond, een subtiele driepotige kruk met een zitting niet veel groter dan het zitvlak van een gemiddelde persoon.
Door er op te gaan zitten, word je één met de wortels en maak je direct contact met het grondvlak. Je wordt je bewust van je houding, hoe je zit, hoe je geaard bent, van je omgeving. Elementen die de eik gebruikt om de ander te kunnen laten groeien, maar ook zelf groeit hij daardoor. Hij zoekt zijn weg.  Mathijs is gaandeweg het proces van deze Wandering Oak, zoals het zitmeubel genoemd is, de eik steeds meer gaan zien als fabriek die je zo efficiënt mogelijk moet inzetten.
De eik is een trage groeier, het duurt wel 80 jaar voordat hij voldoende eikels kan af werpen om zichzelf voor te kunnen planten. Het is daarom extra belangrijk zorgvuldig om te gaan met de volledige boom. Voor dit meubel hoef je niet de volledige boom te kappen, met alleen snoeien heb je al snel voldoende hout om dit krukje te produceren.
Om zoveel mogelijk van de boom te kunnen gebruiken ontwikkelde Mathijs een procedé, gestoeld op het natuurlijke looiproces van de eik, waarmee hij de tannine uit het zaagsel kookt. Met die tannine kan hij de meubelen kleuren, ze worden dan op een natuurlijke wijze beschermt tegen insecten, en gebruikerssporen.

tekst door Pierke Hulshof 2018

Foto’s door Ben van Kemenade en Mathijs van Gageldonk