Donderdag 27 oktober van 10:00 – 11:00 in het klokgebouw ABN AMRO entresol
Zoals in een eerdere post geschreven kom ik in deze post terug op de designroute die ik heb gedaan voor mijn onderzoek op de Dutch Design Week 2016
Ik begon de dag met de lezing van Dave Hakkens en Daniel de Bruin, een inspirerende lezing vooral om te zien hoe de beide heren hun praktijk uitvoeren.
Dave is bezig met het op een andere manier gebruik maken van de grondstoffen om zo een betere bijdrage aan de wereld te kunnen zijn. Hij verteld over zijn projecten als phonebloks, een telefoon waarvan je de specificaties steeds uit kunt breiden of vervangen zonder dat je de rest van de telefoon moet weg gooien. Dit heeft als voordeel dat je veel langer met je telefoon kunt doen en dat je kapotte of gedateerde onderdelen zelf kunt vervangen. Ook kun je de telefoon veel makkelijker personaliseren, wil je een hele goede camera, dan kun je die plaatsen, geef je daar niets om dan kun je die juist weglaten.
Een ander project, een recenter, wat Dave liet zien was Precious Plastic, een open source project waarmee je machines kunt bouwen die plastic “afval” om kunnen zetten in plastic grondstoffen waar je dan weer nieuwe producten mee maken kunt.
Interessant project wat in eerste instantie niet zo aansluit bij waar ik mee bezig ben maar waarvan ik de denkwijze wel erg interessant vind. Het vanuit een probleem zoeken naar een oplossing is een logische oorzaak gevolg. Het zo uitgebreid onderzoek doen om te kijken of je een bijdrage kunt leveren aan de oplossing van het (wereldwijde) probleem zie je echter niet zo vaak. Die oplossingen dan kosteloos beschikbaar stellen zodat anderen ook kunnen bijdragen aan de oplossing van het probleem snap ik als ontwerper nooit zo goed. Hoe verdien je dan je geld en hoe zit het met je creatief eigenaarschap? Het bewonderenswaardige bij Dave vind ik dus dat hij daar totaal niet mee bezig is. Hij genereert geld met projecten om andere projecten te kunnen financieren. En die projecten dienen allen een hoger doel. Het een beetje beter maken van deze wereld.
Of ik het kan gebruiken in mijn eigen onderzoek weet ik nog niet, maar zijn denkwijze vind ik wel zeer interessant, en die kan mij zeker helpen om de benadering van hout en dat wat ik van maak en mee, net even op een andere manier te bekijken. Niet kijken vanuit een businessmodel maar kijken vanuit liefde voor het hout en de ethische behandeling ervan.
Het tweede deel van de lezing was voor rekening van Daniel de Bruin. Een ontwerper die graag verrast en speelt, de grenzen opzoekt en daar dan graag over heen gaat. Een inspirerende lezing, die ik weliswaar wat mager vond in onderbouwing maar wel enthousiasmeerde. Voor mijn onderzoek was het echter niet relevant.
Daniel had het voornamelijk over de frustratie die er ontstaat bij het lasersnijden en 3d-printen. De grote afwezigheid van het handmatig nog maken en ontdekken van je vorm.
Voor mij al jaren een frustratie en mede daarom werk ik ook liever niet met computergestuurde machines.
De oplossing die Daniel er voor vond zorgde mijn inzien wel voor meer activiteit maar niet voor meer handwerk, en dat maakt voor mij dat er helemaal geen noodzaak van een handmatige computergestuurde machine is.
Het kost meer werk en het levert vrijwel niets meer op.
to be continued…